o. Karol GOLDA (1914, Tychy - 1942, KL Auschwitz) - Libre Albus (Biała Księga)- polskie martyrologium duchowieństwa w XX w. u św. Zygmunta w Słomczynie Lądek cmentarz parafialny, Lądek, Powiat Słupecki, Greater Poland Voivodeship, Poland. Records:. Images:. Cemetery page showing maps, records, and images of headstones in the Lądek cmentarz parafialny, Lądek, Powiat Słupecki, Greater Poland Voivodeship, Poland | BillionGraves Cemetery and Images. Get the BillionGraves app now and help collect images for this cemetery! L¥D NAD WART¥ DZIEDZICTWO KULTURY S£OWIAÑSKIEJ I CYSTERSKIEJ Urz¹d Gminy w L¹dku Muzeum Archeologiczne w Poznaniu Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddzia³ w Poznaniu L¥D NAD WART¥ DZIEDZICTWO KULTURY S£OWIAÑSKIEJ I CYSTERSKIEJ Poznañ – L¹d 2005 Komitet Redakcyjny: Micha³ Brzostowicz, Henryka Mizerska, Jacek Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią Ląd nad Wartą, 1990. - SIERPIEŃ. 1. Kochajcie swą wiarę i twardo stójcie przy Kościele Chrystusowym! 2. Ktokolwiek zbliża się do Papieża z wiarą i widzi w jego osobie Głowę Kościoła i Namiestnika Chrystusowego na ziemi, ten nie może się oprzeć blaskowi godności i powagi, który bije z dostojnej ojcowskiej jego postaci. Czytaj Słupca, Cmentarz Parafialny, Miasto Słupca, Powiat Słupecki, Greater Poland Voivodeship, Poland. Records:. Images:. Cemetery page showing maps, records, and images of headstones in the Słupca, Cmentarz Parafialny, Miasto Słupca, Powiat Słupecki, Greater Poland Voivodeship, Poland | BillionGraves Cemetery and Images. Get the BillionGraves app now and help collect images for this cemetery! Strona internetowa. Parafia Świętego Jana Chrzciciela w Nowej Brzeźnicy – parafia rzymskokatolicka w Nowej Brzeźnicy. Należy do Dekanatu Brzeźnica nad Wartą archidiecezji częstochowskiej [1]. Parafię prowadzą księża archidiecezjalni. Obecny kościół parafialny w stylu neogotyckim został zbudowany w latach 1902–1910 i Jest to trójnawowa bazylika z transeptem i kaplicami. Późniejsze przebudowy zniekształciły romańską bryłę świątyni, nadały jej barokową fasadę, a jej wnętrze posiada zarówno elementy romańskie, jak również gotyckie i barokowe. Rzadkością w skali światowej są - odsłonięte w 1946 roku spod zamurowania w barokowych Bibliotekarska działalność księdza Władysława Grochala Librarian Activity of Rev. Władysław Grochal Author(s): Marek Babicz Subject(s): Other Published by: Federacja Bibliotek Kościelnych FIDES Keywords: Władysław Grochal; Library of Higher Theological Seminary of the Salesian Society in Ląd; church libraries; church librarians; Salesian Society;Ląd nad Wartą; o. Kazimierz Ryszard GRZEGORCZYK (1915, Łódź - 1959, Łyntupy) - Libre Albus (Biała Księga)- polskie martyrologium duchowieństwa w XX w. u św. Zygmunta w Słomczynie yfoPq9. Zabytkowy kompleks klasztorny w Lądzie – obecnie mieści się Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego, dawniej był to klasztor cystersów. W 2009 roku obiekt uznano za Pomnik historii – warto dodać, że jest on jedną z atrakcji na Szlaku Cysterskim. Pocysterski zespół klasztorny w Lądzie nad Wartą należy do najcenniejszych zabytków w Polsce. Klasztor cystersów w Lądzie nad Wartą został zbudowany według tradycji w 1145 roku, prawdopodobnie jako folwark klasztoru w Łeknie. Od 1175 roku funkcjonuje jako samodzielny obiekt. Około 1300 r. opactwo posiadało 30 wsi, w XIV w. był odwiedzany przez władców polskich, słynął też z kontaktów z wielkorządcami świeckimi i duchownymi. W 1331 klasztor został spustoszony przez Krzyżaków – podczas procesu polsko-krzyżackiego cystersi świadczyli na rzecz Polski. W 1500 r. opactwo posiadało 52 wsie i 3 miasteczka. W 1511 przyjęto w sejmie ustawę, że wstęp do klasztoru mieli tylko Polacy, a od 1538 – Polacy szlacheckiego pochodzenia. Niemieccy cystersi opuścili opactwo. W latach 1697-1750 opatem był Antoni Mikołaj Łukomski, filozof, mecenas nauki i sztuki. Rządził 50 lat i właśnie jego rządy uznaje się za szczytowy okres rozwoju klasztoru i opactwa. W 1745 r. Ląd – najstarsze opactwo cysterskie w Rzeczypospolitej – świętował 600-lecie swojej fundacji i istnienia. Jednak koniec XVIII w. to koniec świetności opactwa. Ostatni mnisi pozostali w nim do 1848 roku. Od 1921 kościół i klasztor stanowią własność salezjanów – odremontowali zabudowania, adaptując je na cele dydaktyczne. W latach 1939-1941 był tu hitlerowski obóz przejściowy dla księży, a po jego likwidacji – ośrodek Hitlerjugend. Po wojnie salezjanie powrócili i nadal prowadzą działalność edukacyjną – obecnie Ląd jest siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego. W 1972 rozpoczęto prace remontowo-renowacyjne obiektu. Kościół i klasztor są pod opieką konserwatorską. W 2009 zespół dawnego opactwa cystersów został uznany za Pomnik historii przez Prezydenta RP. Opactwo Cystersów w Lądzie – wybrane zabytki Opactwo cystersów w Lądzie widnieje w rejestrze zabytków jako zespół klasztorny cystersów, obecnie salezjanów. Obecnie jest to Pomnik Historii oraz skarbiec bezcennych zabytków. W jego skład wchodzi: klasztor, poł. XIV, XVII/XVIII, XX; kościół pw. NMP i św. Mikołaja, XII/XIII, 1651–1689, 1728-1735; ogród klasztorny z podwórzem gosp., XIX-XX; cmentarz zakonny, obecnie park, 2 poł. XIX; ogrodzenie ogrodu i cmentarza; mur z bramą 2 poł. XIX. Kościół – architektura i wnętrze Z najstarszego kościoła romańskiego do dzisiaj niestety nie zachowały się żadne fragmenty. W 1651 rozpoczęto burzenie wschodniej części i budowę barokowego kościoła – aż do 1714 r. Wschodnia elewacja otrzymała dwie wieże zakończone ażurowymi hełmami. Kościół wiele razy poddawany był rekonstrukcjom – dawniej ważną rolę pełniły tu dekoracje sztukatorskie, następnie dekoracja malarska. Ołtarz główny pochodzi z 1721 r. i jest dziełem Ernesta Brogera z Głogowa. Z kolei autorstwa Adama Swacha jest wiele obrazów i malowideł w kościele i klasztorze. Z kolei polichromię sklepienia północnego ramienia transeptu wykonał Łukasz Raedtke na pocz. XVIII w. W 1721 r. powstał ołtarz św. Urszuli ozdobiony sprowadzonymi w XIII w. z Altenbergu relikwiami świętej i jej towarzyszek, tzw. 11 Tysięcy Dziewic. Obok mieści się nagrobek opata Łukomskiego. Około 1730 r. powstały dwa ołtarze, dzieło śląskich snycerzy. Ambonę wykonali snycerze z Rawicza i Rydzyny w 1735 r. – w 1799 r. została rozbudowana. Efektowne malowidła w kopule są autorstwa śląskiego freskanta, Jerzego Wilhelma Neunhertza z 1733 r., a 22-głosowe organy wykonał cysters, Józef Koegler, w 1734 r. Klasztor W średniowieczu wybudowano ceglany klasztor w stylu gotyckim – stoi on w miejscu wcześniejszych, drewnianych, zabudowań. Rozbudowano go około 1350 r. – we wnętrzu wzniesiono krużganki wokół wirydarza, kapitularz oraz oratorium św. Jakuba, zdobione polichromią – to jeden z najcenniejszych zabytków gotyckiego malarstwa w Polsce. Najstarszym dziełem sztuki jest romańska patena fundacji Mieszka Starego. Około 1720 r. elewacje klasztoru i wnętrza przebudowano w barokowym stylu. Zwraca uwagę także tzw. „Sala Opacka” z malowidłami Adama Swacha. Ważnym zabytkiem była też Pietà z początku XV w., która jednak zaginęła w trakcie wojny. Pałac opacki Na wschód od klasztoru wybudowano w poł. XVI w. piętrowy pałac opacki, który w XVIII w. zastąpiono nowym – został jednak rozebrany na przełomie XIX/XX w. Proboszcz ks. Ryszard Świrydziuk SDB Kontakt:tel: 63 276 33 25tel. kom.: 665 397 200 Rozkład mszy świętych w kościele parafialnym w Lądzie:Niedziela: (Suma) i powszednie: Parafialna historia Lądu rozpoczyna się w konsekwencji usunięcia po powstaniu styczniowym czynnego tu zakonu kapucynów. Po tych wydarzeniach przez szereg lat klasztor i kościół były zamknięte przez rosyjskiego zaborcę, a Ląd został przyłączony do parafii w Lądku. Biorąc pod uwagę historyczną i artystyczną rangę lądzkiej świątyni biskup kalisko-kujawski Aleksander Bereśniewicz 4 lutego 1890 roku erygował w Lądzie parafię diecezjalną pw. Najświętszej Maryi Panny. Duszpasterską troską parafii zostali objęci wierni Kościoła rzymsko-katolickiego z terenu wsi Ląd, Jaroszyn, Jaroszyn Kolonia, Policko. Nowoustanowiona parafia kształtowała się szybko dzięki trosce i zaangażowaniu pierwszych proboszczów. Szczególne zasługi dla wspólnoty parafialnej i jej świątyni położył o. Teodor Antoni Fibich OFM (+1917). Pierwsza wojna światowa spowodowała w kościele wielkie straty. Wówczas wojsko pruskie zdarło miedzianą blachę z dachu i zagrabiło cynowe piszczałki organów. Po wojnie stan kościoła był tak nadszarpnięty, że groziło mu zawalenie. By ratować kościół z przylegającym klasztorem w miejsce duchownych diecezjalnych sprowadzono tu oo. oliwetanów, którzy mieli zatroszczyć się o parafię i założyć w klasztorze szkołę rolniczą. Jednak z powodu przerastających ich trudności z remontem zabudowań odeszli z Lądu. Po oliwetanach 28 kwietnia 1921 r. parafię w Lądzie obejmuje Towarzystwo Salezjańskie (salezjanie). Od tej pory kondycja kościoła i klasztoru systematycznie się poprawia. Nie jest przesadą stwierdzenie, że salezjanie w okresie międzywojennym uratowali lądzką świątynię przed zrujnowaniem. Wielką troskę o swój kościół wykazują nieprzerwanie mieszkańcy parafii Ląd. Wspólnota parafialna od szeregu lat jest czynnie zaangażowana w prace i działania remontowo-konserwatorskie we wnętrzu i w otoczeniu lądzkej świąt Wyrazem duszpasterskiej troski o parafian salezjańskich proboszczów i duszpasterzy są działające w parafii na przestrzeni lat stowarzyszenia, bractwa i grupy takie jak: Salezjanie Współpracownicy (wcześniej Stowarzyszenie Pomocników Salezjańskich), Żywy Różaniec, Katolickie Stowarzyszenie Mężów i Niewiast, Bractwo Straży Honorowej, Koło Ministrantów, Trzeci Zakon św. Franciszka, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, Krucjata Eucharystyczna, Ruch Światło-Życie, Chór parafialny. Dziś aktywnie działają grupy: Chór parafialny, Żywy Różaniec, Salezjanie Współpracownicy, Ministranci oraz Stowarzyszenie „Oratorium im. Poznańskiej Piątki” prowadzące przy kościele oratorium-świetlicę dla dzieci i młodzieży. Kalendarium parafii pw. św. Benedykta Opata w Chlewie 1145 najprawdopodobniej najdawniejszy zapis dotyczący Chlewa – książę kaliski Mieszko Stary uposaża klasztor cystersów w Lądzie nad Wartą nadając im w posiadanie ,,osadę targową z karczmami Chlew”. 1335 r. – pierwsza wzmianka o istnieniu parafii w Chlewie. Arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki przyznaje prawo dziedzicowi Krowic o imieniu Chwalibóg do prezentowania proboszczów chlewskich. 1433 r. – ks. Mikołaj z Kalisza, kanonik gnieźnieński i krakowski rozstrzyga spór o prawo patronatu nad kościołem chlewskim, patronami są Korabici. 1521 r. – księga uposażeń arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Łaskiego wymienia drewniany kościół w Chlewie pod wezwaniem św. Benedykta, oraz proboszcza ks. Jana Trzebińskiego. Kolatorami są Piotr Chlewski z wnukami Piotrem i Benedyktem, a także Jan Orzegała i Stanisław Rak. 1591 r. – napad na plebanię po śmierci proboszcza ks. Stanisława. Zabrano z plebanii odzież, sprzęty, żywność, bydło i konie. Następnej nocy włamano się do kościoła, skąd skradziono 15 grzywien srebra ukrytych w tabernakulum. 1606 r. – pierwsza wizytacja, poświadczona w źródłach, przeprowadzona przez ks. Macieja Dąbrowskiego, archidiakona kaliskiego – stwierdza, że dach kościoła został poważnie uszkodzony i nakazuje jego gruntowną naprawę. W opisie wyposażenia wymienia trzy ołtarze z rzeźbionymi figurami świętych oraz czwarty ustawiony na krótko przed wizytacją. 1642 r. – arcybiskup gnieźnieński Maciej Łubieński znosi parafię Gać i przyłącza do parafii Chlewo. 1719 r. – w sprawozdaniu z wizytacji zapisano, że w kościele było pięć ołtarzy: główny – stary z figurami świętych, drugi z rzeźbą św. Krzyża, trzeci ze św. Antonim, czwarty św. Józefem i piąty posrebrzany, z wizerunkiem Matki Boskiej. 1754 r. – w sprawozdaniu z wizytacji wymieniono 68 srebrnych wot, wśród nich obrączki, pierścionki i kolczyki, które były zawieszone wokół obrazu Matki Boskiej, który określony został jako ,,łaskami słynący”. 1713 r. – dziedzic Maciszewic i Domaniewa Paweł Biernacki, przeznacza na budowę nowego murowanego kościoła w Chlewie piętnaście tysięcy złotych polskich. W roku 1716 Paweł Biernacki umiera bezpotomnie. Po 60 latach procesów sądowych jego spadkobiercy oddają zapisane w testamencie pieniądze na kościół w Chlewie. 1779 r. – ks. proboszcz Jan Karwat rozpoczyna przygotowania do budowy kościoła 1788 r. – poświęcenie nowego kościół w Chlewie. Kościół początkowo jest pokryty słomą, dopiero po kilku latach Mikołaj Jabłkowski kładzie dachówkę. W 1817 Bonawentura Niemojowski, przeprowadza kolejny remont dachu kościoła, który pokryto tym razem ulepszoną dachówką karpiową. 1813 r. – w sprawozdaniu z wizytacji zapisano, że wnętrze nowego kościoła było ,,zupełnie nagie”. Nie było żadnego bocznego ołtarza, a wielki ołtarz był ,,zmyślony” i ,,wyglądał jak z tektury wykrojony”. 1823 r. – założenie cmentarza parafialnego ,,na długim polu poza wsią” przez proboszcza ks. Wincentego Sławińskiego. 1879 r. – budowa istniejącej do dziś murowanej plebanii – proboszczem jest ks. Józef Akaliński. 1883 r. – ustawienie w prezbiterium nowego ołtarza z kopią obrazu Rubensa ,,Zdjęcie z Krzyża’”. W górnej nastawie ołtarza obraz z wyobrażeniem św. Benedykta Opata – patrona parafii. 1889 r. – otoczenie kościoła drewnianym parkanem z murowanymi słupkami z dwoma metalowym bramami i furtkami. 1908 r. – uroczystość poświęcenia Domu Ludowego (nazywanego dziś ,,organistówką”) przez ówczesnego proboszcza ks. Józefa Pełczyńskiego. W latach dwudziestych mieściła się tam szkoła. I wojna światowa – Niemcy ograbiają kościół – rekwirują na potrzeby przemysłu zbrojeniowego cynowe piszczałki z organów. Dwa duże dzwony kościelne, zostały ukryte na cmentarzu grzebalnym. Wróciły na Nowy Rok 1919. W czasie wojny spłonęło też zgromadzone na podwórzu proboszczowskim (wraz z drewnianą stodołą) drewno na budowę wieży kościelnej, która miała być usytuowana z boku kościoła nad zakrystią i lożą kolatorską. 1923 – 1927 – prace przy cmentarzu grzebalnym: wycinka drzew, opasanie wałem ziemnym i rowami, ogrodzenie siatką. 1924 r. (28 września) – ks. biskup Władysław Krynicki konsekruje kościół pw. św. Benedykta Opata w Chlewie. Proboszczem jest ks. Kazimierz Jung. 1925 r. – zakup do kościoła barokowych stacji Drogi Krzyżowej. 1930 r. – wykonano istniejącą do dzisiaj polichromię. 1931 r. – remont organów (nowe piszczałki) przez Firmę Braci Jezierskich z Warszawy. 1932 r. (30 kwietnia – 8 maja) – misje prowadzone przez ojców Redemptorystów z Torunia. W czasie ich trwania rozdano ponad siedem tysięcy Komunii Św. 1932 r. (4 listopada) – kradzież i świętokradztwo w kościele. Złodzieje włamują się do kościoła i otwierają tabernakulum. Kradną monstrancję, pozłacane kielichy i relikwiarz św. Benedykta. Biskup włocławski nakazuje ,,urządzić kilkugodzinne wystawienie Najświętszego Sakramentu po skończonej sumie, na znak pokuty”. Ustanowiono stróża nocnego do pilnowania kościoła. II wojna światowa – ówczesny proboszcz ks. Kazimierz Jung służy posługą duszpasterską mieszkańcom pozamykanych okolicznych parafii. W roku 1942 w kościele w Chlewie udziela chrztu 1175 dzieciom. W czasie jednego z nabożeństw Niemcy otaczają kościół i wyłapują wychodzącą młodzież, wysyłając ją na przymusowe roboty do Rzeszy Niemieckiej. Za odmowę współpracy z Niemcami ks. Jung został usunięty z plebanii zamieszkał w chłopskiej chacie przygarnięty przez jedną z rodzin. (Plebanię zajął niemiecki żandarm.) Dotkliwie pobity przez Niemców umiera w dniu 13 lipca 1943 roku. Po jego śmierci kościół zostaje zamknięty. Od tego czasu parafianie korzystają z posługi w parafii Dębe. W siedzibie organistówki Niemcy urządzili szkołę Hitlerjugend, w której uczyła się młodzież niemieckich osiedleńców. 1945 r. (prawdopodobnie od lutego) – proboszczem w Chlewie jest Ks. Franciszek Bujalski, a od sierpnia 1946 Ks. Edward Prandota 1953 r. – projekt obecnego głównego ołtarza do kościoła zatwierdzony do realizacji przez Kurię Diecezjalną we Włocławku z obrazem Matki Bożej. 1971 r. – ogrodzono cmentarz parkanem z białej cegły. Proboszczem jest ks. Stanisław Dobies. 1975 r. (7 – 8 marca) – nawiedzenie kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej 1975 r. – Henryk Domurat z Poznania odnawia polichromię w kościele. 1987 r. – wylano posadkę i założono parkiet w kościele. Proboszczem jest ks. Jan Dominiak 1989 r. – wykonano nowe boczne ołtarze w stolarni Jana Gano w Gostyniu k. Poznania 1992 – 1993 r. – remont kościoła. Wnętrze kościoła odnawia firma Juliana Wiącka z Ostrowa Wielkopolskiego. 1995 r. (3 maja) – nawiedzenie kopii obrazu św. Józefa 1999 r. (14 – 21 listopada) – Misje święte prowadzi o. Bonawentura Górski – franciszkanin 2010 r. (24 – 25 września) – nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Proboszczem jest ks. Paweł Rogoziński. 2011 r. (4 – 11 VI) – Misje Bożego Miłosierdzia prowadzą księża Jezuici. 2019 r. (od 1 października) – proboszczem jest ks. Sławomir Kosiński